Digitale Fotografie Vakantie

Het klinkt misschien een beetje als een bijdehante titel en dat is het ook wel. Oplossingen voor fotografische problemen zijn soms eenvoudiger dan je denkt. Je moet nog steeds kunnen fotograferen en flitsers kunnen beheersen, dat wel. En ik kan het je leren als je daar behoefte aan zou hebben. Hierbij een uitleg hoe het werken met flitsers mij het leven een stuk makkelijker, sneller, mooier en aangenamer maakt. Allemaal belangrijk voor iemand die professioneel bezig is met fotografie.

Ik kwam op het idee voor het schrijven van dit plaatje bij een praatje door de commentaren die ik las op onderstaande foto.

Het eerste wat mij opviel is dat als je iets duurs fotografeert dat men veel enthousiaster reageert. Iets duurs werkt kennelijk beter dan iets goedkoops. Maar daar gaat echter dit verhaal niet over. Opvallend is het wel. Ik maak veel mooiere foto's dan dit, veel moeilijker ook, maar dit is kennelijk wat men wil zien. Wat dat betreft zijn kijker voorspelbaar. Okay, het is mooi meegenomen dat men het gaaf en mooi vond, want dat was exact wat de klant wilde. Hierboven zie je nog maar een goedkope brommer van slechts 40.000 euro. Er schijnt iets speciaals aan te zijn waardoor deze zo duur moet zijn. Maar verhoudingsgewijs is dit nog een hele goedkope Ducati.

Er was één iemand die reageerde met de opmerking: " Het is wel heel erg zwart he?" Ja, dat klopt. Op verzoek van de klant. Dus degene die de opmerking maakte heeft dat goed gezien. De motor helemaal vrijstaand tegen een zwarte achter- en ondergrond. In een veel te kleine garage waar het heel lastig werken was. Te smal, te laag, teveel rommel en vooral teveel vuil aanwezig door het in- en uitlopen met de motoren. En dan moesten we hem ook nog daarna drie keer op de plek omdraaien om de andere zijde te fotograferen. Helaas heb ik geen overzicht foto gemaakt van de situatie, ben ik vergeten te doen. Om toch een beetje te laten zien hoe dit gemaakt is heb ik een andere foto even wat te licht gemaakt zodat de details zichtbaar worden.

Nu zie je hoe de situatie werkelijk was. Nog lang niet compleet, want links en rechts staan direct net buiten beeld mijn flitsers en 1 komt er over het zwarte achtergrond doek heen. Van achteren boven op de motor. Om de Ducati los te krijgen en te houden van de achtergrond. De achtergrond zwart krijgen was niet zo moeilijk. De afstand tussen motor en muur was ongeveer anderhalve meter. Als je je flitsers richt op de motor en niet op de achtergrond wordt die laatst genoemde als vanzelf echt wel zwart. Of simpeler gezegd, je moet gewoon niet je flitsers op de achtergrond laten flitsen. Als er geen licht komt wordt het echt wel zwart. Het zwarte doek wat je ziet liggen en hangen is geen gewoon zwart doek. Het is namelijk zwart toneeldoek. Eensoort fluweel achtig doek, dik en met veel structuur. Daar zakt het licht compleet in weg. En het komt nooit meer terug. Dus dan is het zwart.

De standaar waar de motor op steunt zie je niet in de uiteindelijke foto. Je zou kunnen denken aha dan heeft Patrick dus toch eindelijk lopen nabewerken. Nee, non! Ook daar legde ik een zwart doek over. En dan is ook die vervolgens niet meer zichtbaar.

Dus afstand, richten van flitslicht en werken met goede doeken is een absolute voorwaarde om dit plan te kunnen laten lukken. Doe je dit met een rol zwart papier zoals te koop bij de foto winkels dan ben je volkomen kansloos. Papier zal altijd licht reflecteren. Hoe zwart het ook is. Het is maar een weetje. Doe er je voordeel mee.

Nu weer even een foto die wel goed belicht is. En je ziet het, zwart is zwart. En waar flitslicht op staat is zichtbaar. Alleen daar waar ik het licht wil hebben. En kijk je nog een keer naar de foto daarvoor dan snap je dat er de hele dag twee stofzuigers klaarstonden. Even lopen, over de doeken voor verplaatsen/omdraaien motor, zonder schoenen, en de hele ondergrond was weer een grote bende. En dan kon ik weer opnieuw beginnen met stofzuigen. Ik denk dat ik verhoudingsgewijs meer stof gezogen heb dan gefotografeerd.

Kreuken op de achter- en ondergrond deden er niet zoveel toe. Het hangt af van je manier van belichten. Zorg ervoor dat het gewoon zwart is en dan vallen alle storende details weg. Behalve dat vuil op de vloer. Dat is licht van kleur. Dus stofzuigen tot je erbij neervalt bij wijze van spreken. Maar het kan nog makkelijker. Door naar het volgende voorbeeld. En nu leg ik het precies andersom uit. Misschien wel de betere manier van uitleggen.

Een tijdje geleden alweer moest ik betonnen speakers fotograferen in de fabriek zelf. Te kwetsbaar en te zwaar om te vervoeren. Dus vandaar dat ik ze in de fabriek moest fotograferen. Hierboven zie je mijn tijdelijke werkplek. Goed vergelijkbaar met hoe ik de motoren moest fotograferen alles was die ruimte nog veel en veel kleiner. Hierboven was eigenlijk een makkie.

Dit allemaal opruimen en netjes maken is onbegonnen werk. De eigenaar was dan ook verbaast dat ik niets eens een poging daartoe ondernam. Nee joh laat alles maar staan zei ik. Ik heb daar geen last van. Hij begreep er geen bal van. Hij vroeg nog een keer of ik wel begreep wat voor een soort foto's hij wilde hebben. Ja, dat weet ik. Maar bespaar je de moeite van opruimen. Ik los dat anders op. Veel sneller en gemakkelijker. De heftruck die net achter de speaker stond hebben we wel even weggezet. Maar dat was alles.

En hierboven zie je dan één van de uiteindelijke resultaten. Maar hoe het echt was zie je in de foto daarboven. Niks opruimen, niks photoshoppen. Totaal niet nodig. Gewoon je fotografie beheersen en kennen.

Met sluitertijd controleer ik het omgevingslicht. Zie de dakramen en het aanwezige omgevingslicht wat door de ramen heem kwam. Een snellere sluitertijd gebruiken en alle troep en omgevingslicht is in één keer weg. Dat scheelt een partij tijd! Twee flitsersop de betonnen speaker, beetje richten, beetje hoger of lager, harder of zachter flitsen en klaar is Kees. Of Patrick dan in dit geval. Dingen als camera instellingen laat ik nu even buiten beschouwing.

En dat is wat ik bedoel met de hele wereld is mijn studio. Ja maar dit was binnen zegt of denkt een bijdehandje nu. Ja een studio is meestal binnen. Maar als je het binnen kan kun je het ook buiten. Als je flitsers maar sterk genoeg zijn. Daarover misschien meer in weer een keer een andere Plaatje bij een praatje.

Zo simpel en eenvoudig kan het fotografische leven zijn. Daarbij rekening houdende dat als de klant niet veel kan of wil betalen, dan kun je er ook niet heel veel tijd aan besteden. Maar toch wil je een optimaal resultaat leveren. Nou zo kun je dat makkelijk voor elkaar krijgen. Geef me een onbeperkt budget en ik maak er iets heel anders van. Maar velen hebben dat budget niet wat op zich niet erg is. Gave foto's maken kan toch wel.

Studio kwaliteit gemaakt in ogenschijnlijk onwerkbare plekken. Het is maar net hoe je er tegenaan kijkt of hoe goed je je techniek beheerst. En zoals gewoonlijk zonder photoshop. En dan ook nog eens in jpg. En de foto's van de betonnen speakers zijn zonder zwart achtergrond doek gemaakt. Ook dan kan zwart echt zwart worden. Kwestie van sluitertijd en afstand tot dichtst bijzijnde achtergrond.